و ذَاالنّونِ إذ ذَهَبَ مُغاضِباً عَن قَومِهِ و أهلِهِ و نَفسِهِ فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفاً يَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ
فَرَجَعَ اِلیٰ نَفْسِهِ ثُمَّ نُكِسَ عَلَى رَأسِهِ:
مبین آن بیحمیت را که هرگز نخواهد دید رویِ نیکبختی که آسانی گزیند خویشتن را؟
پووووفففف.
پووووفففف.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر