کانت به ما می گوید: زحمت بیهوده ای است با کودکان از وظایف سخن گفتن.
و ارسطو می گوید: گرایش های اخلاقی از اعمالی ناشی می شوند که به آن ها شبیه اند
و امام علی می گوید: اگر صبور نیستی پس نمایش صبر بده تا صبور شوی.
در واقع ما به وسیله ی اخلاق و فضیلت صاحب اخلاق و فضیلت نمی شویم، (چرا که این در خود دور باطلی دارد) بلکه به وسیله
ی آموزش (ادب) صاحب آن ها می شویم.
در حقیقت ادب مقدم بر اخلاق است و فرد مودب، صورت صاحبان فضیلت را دارد اما نه به خاطر نیکی فضیلت ها بلکه به واسطه ی احترام گذاشتن به عرف و عادات
پس آدمی در نهایت ماننده ی کسی می شود که او را تقلید می کند
آندره کنت اسپونویل در کتاب رساله ای کوچک در باب فضیلت های بزرگ می نویسد:
عشق برای بزرگ کردن فرزندان کافی نیست و حتی نمی تواند آن ها را دوست داشتنی و با عاطفه کند. ادب هم کافی نیست و از همین رو هر دو باید باشند.
تمام تربیت خانوادگی به این بسته است : توازن میان فضیلت های کوچک که هنوز اخلاق نیستند و عشق که فضیلت برتر است اما تعلق به اخلاق ندارد.
-----------------------------------
تاملاتی متاثر از
کتاب رساله ای کوچک در باب فضیلت های بزرگ نوشته اندره کنت اسپونویل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر